Miesiąc: listopad 2020

E-mail to nic innego jak list w formie elektronicznej. W związku z tym w przypadku pisania e-maili stosuje się takie same zasady jak w przypadku pisania tradycyjnych listów. Podobnie jak w przypadku listów, e-maile dzieli się na formalne i nieformalne.

Nieformalne e-maile to wiadomości pisane do znajomych, rodziny, kolegów/koleżanek z pracy, itp. W ich przypadku nie ma praktycznie obowiązujących konwenansów. Piszemy często skrótami, niedbale, z literówkami lub innymi błędami językowymi, gdyż na pierwszym planie jest szybkość przekazania danych informacji, nie zaś ich styl. W tego typu wiadomościach bardzo często można spotkać skróty: ASAP (as soon as possible) – najszybciej, jak to możliwe, TTYL (talk to you later) – napiszę później, BTW (by the way) – a propos, czy FYI (for your information) – dla twojej informacji.

W przypadku maila formalnego należy z kolei przestrzegać zasad stosowanych w oficjalnej korespondencji pisanej.
Taką wiadomość należy rozpocząć od wyrażenia „Dear Sir/Madam” – „Szanowny Panie/Szanowna Pani”, lub ogólnego wyrażenia „To whom it may concern” – „Do wszystkich zainteresowanych”. Warto też pamiętać o tym, aby mail oficjalny zawierał temat.

W dalszej części można użyć takich wyrażeń jak „I am writing in connection with/with reference to/with regard to” – „Piszę w związku z”, „With reference to….” – „W nawiązaniu do…” oraz wiele innych wyrażeń w zależności od kontekstu oraz zamiaru autora. Jeśli przesyłamy załącznik możemy użyć wyrażenia „Please find attached” – „W załączeniu”.

Na zakończenie warto użyć wyrażania „I am looking forward to hearing from you” – „Czekam na odpowiedź z Pana/Pani strony” czy też „Yours sincerely”, „Yours faithfully” – „Z poważaniem”.

W przypadku wątpliwości co do tłumaczenia poszczególnych słów warto czasem też warto wesprzeć się słownikiem tradycyjnym lub online.

Warto też pamiętać o często popełnianych błędach

1. Brak imienia (nazwiska) przy pożegnaniu
2. Brak załącznika, mimo iż z treści maila wynika, że powinien on być dołączony.
3. Odpowiadanie jednej osobie, zamiast wszystkim dołączonym do korespondencji.
4. Zwlekanie z odpowiedzią lub nawet brak odpowiedzi

Czytanie książek w języku obcym wymaga sporych umiejętności językowych. Należy przede wszystkim znać dobrze lub bardzo dobrze gramatykę danego języka obcego. Jest to niezbędne, aby móc rozpoznać czy dane zdanie lub fragment dotyczy przeszłości, teraźniejszości czy przyszłości, czy mowa jest o trybie przypuszczającym, oznajmującym itp. Znajomość słownictwa nie jest aż tak ważna w tym procesie, gdyż każde nowe słowo, wyrażenie, idiom czy zwrot można bardzo szybko sprawdzić w słowniku lub w internecie.

Czytanie książek w języku obcym wiąże się z wieloma zaletami.

Niewątpliwie jedną z nich jest wielka satysfakcja z osiągniętego poziomu opanowania języka obcego pozwalającego na w miarę płynne i swobodne czytanie książek w języku obcym.

Czytanie książek w języku obcym to także bardzo dobry sposób na dalsze rozwijanie umiejętności językowych (zwłaszcza w dziedzinie słownictwa). W książkach można spotkać mnóstwo idiomów, rzadko używanych wyrażeń i słów, słów o różnym odcieniu znaczeniowym czy zabarwieniu emocjonalnym. Opisy przyrody, sytuacji, rys historyczny itp to istna kopalnia słownictwa z bardzo różnych dziedzin (w zależności od rodzaju czytanego dzieła), którego poznanie i odkrywanie uczyni każdego uczącego się języka obcego bogatszym o nową wiedzę (nie tylko w zakresie słownictwa).

Czytanie książek w języku obcym to także bezpośredni dostęp i wgląd w zamysły i przesłania autora. Tłumaczenia książek są z natury „skażone” stylem danego tłumacza, pewnego rodzaju „wyobrażeniem” tłumacza na temat przesłania autora. Nie mając dostępu do oryginału jesteśmy poniekąd skazani na powielanie takich wyobrażeń i takiego stylu.